MADDİ TAZMİNAT MİKTARI BİLİRKİŞİ RAPORU İLE DE BELİRLENEBİLİR İSE DAVACININ BELGE İBRAZ ETMESİ ZORUNLU DEĞİLDİR

TC

YARGITAY

15. HUKUK DAİRESİ

2019/3897 E.

2020/1791 K.

Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi
İhbar olunan :4A Sigorta Aracılık Hiz. Ltd. Şti.


Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan maddi manevi tazminat talebine ilişkin olup, mahkemece .... Hukuk Dairesi'nin 2015/9077 Esas 2016/5505 Karar sayılı bozma ilamına uyularak maddi tazminat talebinin reddine, manevi tazminat talebinin kısmen kabulüne dair verilen karar, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı davasında 2007 yılında davalı hekim tarafından burnunda estetik ameliyat olduğunu ancak ameliyat sonrasında oluşan burnundaki göçük, nefes darlığı nedeniyle 4 kez daha davalı tarafından ameliyat edildiğini bundan sonra da sorunların devam etmesi nedeniyle davalı tarafından 5. ameliyatın önerildiğini belirterek, maddi ve manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davanın reddine karar verilmiş; bu kararın davacı tarafından temyizi üzerine Yargıtay 3. Hukuk Dairesi'nin 2015/9077 Esas sayılı ilamıyla davalının davacıyı bilgilendirme yükümlülüğünü yerine getirmediğini, dolayısıyla özen ve sadakat borcunu yerine getirmediği, davalının kusurlu davranışıyla istediği sonucuna ulaşamayan davacının maddi zarar kapsamında tedavi bedelinin tahsili gerektiği ayrıca uygun miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerektiği belirtilmiştir. Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda maddi tazminatın hesaplanması yönünden davacının belge ibraz etmediği gerekçesiyle bilirkişi raporu alınmadığı belirtilmiş ise de; tedavi giderleri alınacak bilirkişi raporu ile belirlenebilir nitelikte olup, mahkemece bu konuda inceleme yapılmaksızın karar verilmesi doğru olmadığı gibi, 4. kez ameliyat olup; 5. ameliyat da olmak ihtiyacı duyan davacının çektiği üzüntü durumu da gözetilerek daha fazla miktarda belirlenmesi gereken manevi tazminatın da 5.000,00 TL üzerinden kabul edilmesi doğru olmamış, bozulması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeplerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödenenden 5766 sayılı Kanun'un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 218,50 TL Yargıtay başvurma harcının mahsup edilerek, varsa fazla alınan temyiz harcının temyiz eden davacıya iadesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 23.06.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.