YARGITAY , FATURANIN SAHTELİĞİNDE BU HUSUSLARA DİKKAT EDİYOR

YARGITAY , FATURANIN SAHTELİĞİNDE BU HUSUSLARA DİKKAT EDİYOR

T.C.

DANIŞTAY

9. DAİRE

E. 2016/8558

K. 2019/6635

T. 9.12.2019

İSTEMİN KONUSU : S. Vergi Mahkemesi'nin 05/03/2015 tarih ve E:2014/735, K:2015/150 Sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:

Dava konusu istem: Davacı adına, Esenler Vergi Dairesi Müdürlüğü'nün 6200500065 vergi numaralı mükellefi MGS Gözlük Kozmetik  Paz.İth.İhr.San. ve Tic.Ltd.Şti.'nden aldığı faturaların sahte olduğu yolunda düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak 2009/Mart, Ağustos-Kasım dönemleri için re'sen tarh edilen katma değer vergisi ile kesilen bir kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: MGS Gözlük Kozmetik  Paz.İth.İhr.San. ve Tic.Ltd.Şti. hakkında düzenlenen 05/11/2013 tarih ve 2013-A-1985/76 Sayılı vergi tekniği raporunda yer alan tespitlerin değerlendirilmesinden adı geçen mükellefin düzenlediği faturaların sahte olduğu anlaşıldığından bu firmadan alınan faturalar nedeniyle salınan vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle dava reddedilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Vergi müfettişinin re'sen inceleme yetkisi olduğu halde takdir komisyonuna matrah takdir ettirdiği, sahte olduğu ileri sürülen faturalara konu malların gerçekten alındığı, işletmede kullanıldığı, bedelinin yasalara uygun şekillerde ödendiği, fatura alınan firma adına yapılan tarhiyatlara karşı açılan davalarda kabul kararı verildiği iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Yasal dayanaktan yoksun olan temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.

DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ DÜŞÜNCESİ : Davacı adına fatura düzenleyen MGS Gözlük Kozmetik  Paz.İth.İhr.San. ve Tic.Ltd.Şti. hakkında düzenlenen 05/11/2013 tarih ve 2013-A-1985/76 Sayılı vergi tekniği raporunda yer alan tespitler adı geçen mükellefin düzenlediği ve davacının da kullandığı faturaların sahte veya muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belge olduğu sonucuna varılması için yeterli bulunmadığından, davacı temyiz isteminin kabulüyle vergi mahkemesi kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

KARAR : İNCELEME VE GEREKÇE :

MADDİ OLAY:

Davacı adına, Esenler Vergi Dairesi Müdürlüğü'nün 6200500065 vergi numaralı mükellefi MGS Gözlük Kozmetik Paz.İth.İhr.San. ve Tic.Ltd.Şti.'nden aldığı faturaların sahte olduğu yolunda düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak 2009/Mart, Ağustos-Kasım dönemleri için re'sen tarh edilen katma değer vergisi ile kesilen bir kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemiyle dava açılmıştır.

İLGİLİ MEVZUAT:

213 Sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 30. maddesinin 1. fıkrasında re'sen vergi tarhı, vergi matrahının tamamen veya kısmen defter, kayıt belgelere veya kanuni ölçülere dayanılarak tespitine imkan bulunmayan hallerde takdir komisyonları tarafından takdir edilen veya vergi inceleme yapmaya yetkili olanlarca düzenlenmiş vergi inceleme raporlarında belirtilen matrah veya matrah kısmı üzerinden vergi tarh olunması şeklinde tanımlandıktan sonra aynı maddenin 2. fıkrasının 4 numaralı bendinde, defter kayıtları ve bunlarla ilgili vesikaların, vergi matrahının doğru ve kesin olarak tespitine imkan vermeyecek derecede noksan, usulsüz ve karışık olması dolayısıyla ihticaca salih bulunmaması hali re'sen tarh nedeni olarak kabul edilmiş olup, aynı kanunun 134. maddesinde de vergi incelemesinden maksadın, ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunu araştırmak tespit etmek ve sağlamak olduğu düzenlenmiştir.

3065 Sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu'nun 29. maddesinde, mükelleflerin, yaptıkları vergiye tabi işlemler üzerinden hesaplanan katma değer vergisinden, faaliyetlerine ilişkin olarak kendilerine yapılan teslim ve hizmetler dolayısıyla düzenlenen fatura ve benzeri vesikalarda gösterilen katma değer vergisini indirebilecekleri belirtilmiştir.

213 Sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 3/B maddesinde, vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelerin gerçek mahiyetinin yemin hariç her türlü delille ispatlanabileceği ve iktisadi, ticari ve teknik icaplara uymayan veya olayın özelliğine göre normal ve mutad olmayan bir durumun iddia olunması halinde ispat külfetinin bunu iddia eden tarafa ait olduğu belirtilmiştir.

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:

Yukarıda metni verilen madde hükümlerinin değerlendirilmesinden, yükümlülerin mal alışları nedeniyle yüklendiği katma değer vergilerinin, indirim ve iade konusu yapılabilmesi için faturaların gerçek bir mal alım satımı karşılığı düzenlenmesi gerekmektedir.

Vergilendirme işlemi yapılırken, Kanuna uygun olarak biçimlendirilen muamelelerin bu biçimselliğinin ötesine geçilerek, muamelenin tarafları arasında oluşan maddi ve hukuki ilişkinin gerçek mahiyetinin araştırılması gerekmektedir. Kanun, gerçek mahiyetin ortaya çıkarılmasında yemin hariç her türlü delile izin vermiştir. Bu deliller, tarafların ikrarı, vergiyi doğuran olayla ilişkisi doğal ve açık bulunan tanık ifadesi, muamelenin taraflarının ekonomik ve ticari konumları, işyerlerinin durumu, arandığında bulunup bulunamamasına ilişkin tespitler olabilir.

Gerçekleşmemiş teslim ve hizmetler dolayısıyla katma değer vergisi ödenmesi ve bunun sonucu olarak da bir vergi indirimi sözkonusu olamayacağından, vergi indirimine dayanak teşkil eden faturaların gerçeği yansıtıp yansıtmadığı ortaya konulmalıdır.

MGS Gözlük Kozmetik Paz.İth.İhr.San. ve Tic.Ltd.Şti. hakkında düzenlenen 05/11/2013 tarih ve 2013-A-1985/76 Sayılı vergi tekniği raporunda; 26/07/2007 tarihinde optik ürünlerinin imalatı ve toptan ticareti faaliyetiyle iştigal etmek üzere mükellefiyet tesis ettirdiği, 22/04/2009 tarihinde yapılan yoklamada mükellefin adreste faaliyetine devam ettiği, işyerinde çeşitli makinaların bulunduğu, aylık kirasının 800,00-TL olduğu, 14 çalışan personelin bulunduğu, halen gözlük çerçevesi imalatı ve hammadde ithalatı ile gözlük sapı ithalatı yaparak faaliyetine devam ettiği, 10/03/2010 tarihli yoklamada mükellefin işyeri adresini başka bir adrese naklettiği, işyerinin yaklaşık 60 m2 olduğu , işçi görülmediği, deposunun veya başka işyerinin olmadığı, 19/01/2010 tarihinde Esenler Vergi Dairesi'ne nakil geldiği, işyerinde 1 adet bilgisayar, 1 adet büro masası, dolap rafları, 5 adet sandalye bulunduğu, kurumun ilgili adreste toptan gözlük çerçevesi alım satımı ve pazarlaması işiyle faaliyet gösterdiği, işyerinde yaklaşık 600 adet gözlük çerçevesi emtia olduğu, 13/10/2011 tarihli yoklamada ödevli kurumun belirtilen adrese nisan ayı gibi geldiği ve gelmesi ile gitmesinin bir olduğunun komşuları tarafından beyan edildiği, kendilerini tanımadıkları, işyerinin boş ve kapalı olduğu hususlarının tespit edildiği, 2008, 2009 ve 2010 yılı Ba-Bs bildirimlerinin uyumlu olduğu tespitlerine yer verilmiştir.

Olayda, anılan şirket tarafından düzenlenen fatura içeriği malların davacının faaliyet konusu ile uyumlu olduğu, davacıya fatura düzenlenen tarihlerde faaliyette olduğu, işçi çalıştırdığı, emtiasının bulunduğu tespitlerinin olduğu, Ba-Bs bildirimlerinin uyumlu olduğu görülmüş olup, vergi tekniği raporunda tespit edilen olumsuz durumlarla beraber değerlendirildiğinde mevcut tespitlerle davacı adına düzenlenen faturaların sahte ve muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı olduğu hususunun açık ve somut bir şekilde ortaya konulamadığı anlaşıldığından davacının anılan şirketten 2009 yılında almış olduğu faturaların sahte olduğundan bahisle yapılan vergi ziyaı cezalı katma değer vergisii tarhiyatında ve Vergi Mahkemesi kararında hukuka uyarlık görülmemiştir.

SONUÇ : Açıklanan nedenlerle;

1. Davacının temyiz isteminin kabulüne,

2. S. Vergi Mahkemesi'nin 05/03/2015 tarih ve E:2014/735, K:2015/150 Sayılı kararının BOZULMASINA;

3. 2577 Sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 09/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.